ID: 172241
Beschreibung
Stel je het leven voor in het zuiden van de Verenigde Staten in de jaren vijftig. De hete zomers op het platteland in Georgia of Tennessee. Een zuiden vol landlopers, priesters, bedriegers, stoere boerinnen en kermisfreaks: dat is het zuiden van Flannery O'Connor (1925-1964).
Zij aan zij met sjacheraars en moordenaars leven hier 'good country people' ? trots en bekrompen, maar met eerbied voor goede manieren. De afschaffing van de slavernij, met geweld door het noorden afgedwongen, hebben zij nooit helemaal geaccepteerd: 'negroes' worden bespot en gevreesd. Ze hebben geen vertrouwen in de overheid noch in boekenwijsheid.
In het handjevol boeken en verhalenbundels dat O'Connor heeft nagelaten weet ze de wereld van deze mensen larger than life op te roepen, waarbij vrijwel elk personage het moet ontgelden. Ze legt hun ergste zwakheden bloot; je ziet en ruikt hoe het angstzweet van hun verwrongen gezichten druppelt. Bij O'Connor is alles nog een tandje erger dan in werkelijkheid; het bovennatuurlijke sluimert op elke straathoek en de lach van een vreemdeling kan elk moment veranderen in een grimas.
Niet voor niets rekenen academici O'Connors werk, net als dat van bijvoorbeeld William Faulkner, tot de 'Southern Gothic' ? een subgenre binnen de gothic literature. Het beangstigende is tot in de huiskamer doorgedrongen, met als decor het godvrezende en botte karakter van het zuiden. Niet voor niets spreken die academici ook van het 'groteske' in haar werk: Flannery laat graag vervormingen en uitvergrotingen zien, als in een macaber carnaval.
Alle dingen die opwaarts gaan komen ergens samen, de laatste verhalenbundel van het literaire fenomeen Flannery O'Connor (1925-1964), voor het eerst verschenen in 1965, bevat dezelfde elementen als haar voorgaande werk: hard e ironie, een vlijmscherp, maar kurkdroog taalgebruik, en volstrekt groteske maar merkwa ardig herkenbare situaties. De verhalen, vrijwel alle gesitueerd in de Zuidelijke Verenigde Staten, exploreert zij de tegenstellingen en frustraties in dit deel van de wereld: een stoet negerhaters, z.g. verlichte geesten, godsdienstwaanzinnigen, verdrukte kleine boeren trekt ons voorbij, met wie het zonder uitzondering, buiten hun eigen verwachting, op zeer tragische, maar uiterst vermakelijke wijze slecht afloopt. Terecht wordt deze schrijfster, ondanks haar kleine oeuvre en beperkte geografische actie-radius gerekend tot de groten van de moderne Amerikaanse letterkunde. Hopelijk is binnenkort al haar werk in Nederlandse vertaling beschikbaar.
Je hoeft niet gelovig of afvallig te zijn om geraakt te worden door O'Connors verhalen, die genadeloos zijn en tijdloos. Ze schudt je flink door elkaar en laat je verbijsterd achter, met het gevoel dat er zojuist iets heel diepzinnigs danwel volstrekt willekeurigs heeft plaatsgevonden. Zoals tijdgenoot en auteur Thomas Mer ton zei na haar dood: het doet Flannery O'Connor te weinig eer om haar te vergelijken met Hemingway of Sartre, zij laat zich nog het best vergelijken met Sophocles. De vertellingen van O'Connor spelen weliswaar in een vrij alledaagse context, maar haar ontknopingen zijn niet minder tragisch dan de ondergang van een koppige held als Oedipus.
----
Flannery O'Connor
Alle dingen die opwaarts gaan komen ergens samen
Bert Bakker
1e druk
1988
paperback
255 p.
Schaars.
Heeft u interesse, mail of doe een bod.
Kijk ook eens naar de andere boeken van Zevenblad op marktplaats, waaronder meer van O'Connor.
Zij aan zij met sjacheraars en moordenaars leven hier 'good country people' ? trots en bekrompen, maar met eerbied voor goede manieren. De afschaffing van de slavernij, met geweld door het noorden afgedwongen, hebben zij nooit helemaal geaccepteerd: 'negroes' worden bespot en gevreesd. Ze hebben geen vertrouwen in de overheid noch in boekenwijsheid.
In het handjevol boeken en verhalenbundels dat O'Connor heeft nagelaten weet ze de wereld van deze mensen larger than life op te roepen, waarbij vrijwel elk personage het moet ontgelden. Ze legt hun ergste zwakheden bloot; je ziet en ruikt hoe het angstzweet van hun verwrongen gezichten druppelt. Bij O'Connor is alles nog een tandje erger dan in werkelijkheid; het bovennatuurlijke sluimert op elke straathoek en de lach van een vreemdeling kan elk moment veranderen in een grimas.
Niet voor niets rekenen academici O'Connors werk, net als dat van bijvoorbeeld William Faulkner, tot de 'Southern Gothic' ? een subgenre binnen de gothic literature. Het beangstigende is tot in de huiskamer doorgedrongen, met als decor het godvrezende en botte karakter van het zuiden. Niet voor niets spreken die academici ook van het 'groteske' in haar werk: Flannery laat graag vervormingen en uitvergrotingen zien, als in een macaber carnaval.
Alle dingen die opwaarts gaan komen ergens samen, de laatste verhalenbundel van het literaire fenomeen Flannery O'Connor (1925-1964), voor het eerst verschenen in 1965, bevat dezelfde elementen als haar voorgaande werk: hard e ironie, een vlijmscherp, maar kurkdroog taalgebruik, en volstrekt groteske maar merkwa ardig herkenbare situaties. De verhalen, vrijwel alle gesitueerd in de Zuidelijke Verenigde Staten, exploreert zij de tegenstellingen en frustraties in dit deel van de wereld: een stoet negerhaters, z.g. verlichte geesten, godsdienstwaanzinnigen, verdrukte kleine boeren trekt ons voorbij, met wie het zonder uitzondering, buiten hun eigen verwachting, op zeer tragische, maar uiterst vermakelijke wijze slecht afloopt. Terecht wordt deze schrijfster, ondanks haar kleine oeuvre en beperkte geografische actie-radius gerekend tot de groten van de moderne Amerikaanse letterkunde. Hopelijk is binnenkort al haar werk in Nederlandse vertaling beschikbaar.
Je hoeft niet gelovig of afvallig te zijn om geraakt te worden door O'Connors verhalen, die genadeloos zijn en tijdloos. Ze schudt je flink door elkaar en laat je verbijsterd achter, met het gevoel dat er zojuist iets heel diepzinnigs danwel volstrekt willekeurigs heeft plaatsgevonden. Zoals tijdgenoot en auteur Thomas Mer ton zei na haar dood: het doet Flannery O'Connor te weinig eer om haar te vergelijken met Hemingway of Sartre, zij laat zich nog het best vergelijken met Sophocles. De vertellingen van O'Connor spelen weliswaar in een vrij alledaagse context, maar haar ontknopingen zijn niet minder tragisch dan de ondergang van een koppige held als Oedipus.
----
Flannery O'Connor
Alle dingen die opwaarts gaan komen ergens samen
Bert Bakker
1e druk
1988
paperback
255 p.
Schaars.
Heeft u interesse, mail of doe een bod.
Kijk ook eens naar de andere boeken van Zevenblad op marktplaats, waaronder meer van O'Connor.