SITTARD -Handbalvereniging SITTARDIA 35 Jaar -vinyl single

---

Beschrijving

Aangeboden
ZELDZAME Jubileum single 35 jarig bestaan

Handbalvereniging SITTARDIA
t Trumke en t Tröötje

INHOUD
Kant 1: Sittardia Hauwt Aan
Kant 2: Aan Dich Sittardia

# DC 8041
Vinyl, 7", 45 RPM 1983
Mooie fotohoes, met binnenhoesje
Teksten aan achterkant fotohoes Opname Karelshoeve, Munstergeleen /Studio Jan Theelen Muziek en Tekst: Hans Wijnands

Bieden op deze zeldzame vinylsingle vanaf 14,00 EUR
Kosten verzending etc 3,00  euro (verzenden 1 -3 singles NEDERLAND)
-----------------------------
Muziek en Tekst - Hans Wijnands Arrangementen / Productie - Hardy Mertens Solisten - Anja Bovendeaard en JAck Vahsen Koor Selectie Sittardia en Supporters Orkest: t Trumke en t Tröötje, mmv Cees , Crétien, Egon, Eric, Helen, Serv
--------- --------------------------

achtergrondinformatie: Dames handbal Sittard Voorjaar 1942 oefende een stel dam es studenten aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding te Tilburg ? wonende in de regio Sittard ? onder leiding van Albert Sluijs ? in Sittard geregeld voor allerlei spelen en atletiek ten dienste van hun opleiding. Hieruit kwam de vraag naar voren om met een team te gaan korfballen of handballen. Korfbal viel af omdat het gemengd gespeeld moest worden èn het niet in R.K. verband werd gespeeld. Dus koos men voor handbal. Men kwam tot twee teams, die met en tegen elkaar speelden. Het bestuur van de S.V. Sittardse Boys gaf toestemming om één keer per week op het hoofdveld te trainen. Omdat Albert Sluijs ook de atletiekafdeling van de Sittardse Boys trainde, ging men eigenlijk vanzelfsprekend spelen onder de naam Sittardse Boys. Rond die tijd startte in Geleen dhr. Harrie Verhardt met een dameshan dbalteam van de RKSV Wilskracht. In september 1942 werd in de Baandert te Sittard de eerste dames handbalwedstrijd gespeeld tussen de Sitta rdse Boys en Wilskracht. Daarnaast ontst o nd in 1943 vanuit de atletiekafdeling van de voetbalvereniging Sittard (V.V.S.) ook een afdeling dameshandbal. De oprichtingsvergadering van de afdeling dameshandbal A.V.S. (Atletiek Vereniging Sittard) vond, op initiatief van dhr. Jac. Engelen, plaats op 19 maart 1943. De eerste trainers waren dhrn. Helden en Chief Wauben. Er volgden in de omgeving meer damesclubs, o.a. Caesar, Limbricht, D.V.O. en de Ster. Dameshandbalverening D.V.O. (Door Vrienden Opgericht) werd ? op initiatief van Roos Kurvers ? opgericht in oktober 1946. Het bestuur van de voetbalvereniging D.V.O. gaf toestemming om te spelen op het voetbalveld aan de H. van Veldekestraat. De eerste trainer was dhr. Bolhof. Men speelde onderlinge wedstrijden en de behoefte aan een competi tie werd groot. Op 24 september 1946 werd d an ook de R.K. Limburgse Handbal Bond opgericht. De eerste competitie in 1946 werd gespeeld in 2 afdelingen: afdeling 1: Sittardse Boys 1 ? A.V.S. 1 ? Wilskracht 1 en Caesar. afdeling 2 : Si ttardse Boys 2 ? A.V.S. 2 ? Wilskracht 2 ? D.V.O. ? Limbricht en de Ster. A.V.S. werd de eerste Limburgse handbalkampioen. D.V.O. promoveerde naar de 1e afdeling en werd tevens winnaar van het Bondstoernooi in Lindenheuvel. In de R.K. Handbalbond was het destijds niet toegestaan dat gehuwde dames deelnamen aan sportwedstrijden. Hierdoor kwam D.V.O. in de problemen. Er waren slechts 10 speelsters beschikbaar en dat was voor veldhandbal een onhaalbare kaart. Het toch laten meespelen van een getrouwde speelster leidde tot een protest van Kimbria en schorsing van het bestuur. Daardoor ging D.V.O. in het voorjaar van 1948 ter ziele. In 1949 werd door het echtpaar Devies-Kurvers opnieuw gestart met een groep jonge meisjes. Op 1 mei 1950 werd D.V.O. he ropgericht, maar het duurde nog tot 1953 voordat de vereniging weer vaste voet aan de grond kreeg. A.V.S. was intussen erg succesvol en werd drie maal landskampioen van de R.K. Handbalbond. D e regel dat getrouwde dames niet meer moc hten spelen, zorgde er voor dat ook A.V.S. aan kracht verloor. Ondanks de rivaliteit tussen de Sittardse Boys en A.V.S. gingen ook de dames handbalafdelingen ? evenals de voetbalverengingen V.V.S. en Sittardse Boys ? een fusie aan en ontstond in 1951 de H.C. Sittardia. Trainer werd Chief Wauben. Ook de heren van Sittardse Boys, die in 1948 met handbal begonnen waren, maakten deel uit van de nieuwe club. Johan van Nistelroy werd de eerste voorzitter van die fusieclub. Hij bleef dat tot 1958 toen de dames- en herenafdeling besloten zelfstandig verder te gaan. Van Nistelrooy werd voorzitter van de damesvereniging, terwijl Chief Wauben de eerste voorzitter van de herenvereni ging werd. De dames van de nieuwe club werden meteen Limburgs kampioen. In 1954 werd HC Sittardia in Hengelo landskampioen van de R.K. Bond. In 1956 volgde de fusie tussen het R.K. Handbalbond en het Nederlands Handbal Verbond. In 1958 besloten de dames- en herenafdel ing van Sittardia zelfstandig verder te gaan. Van Nistelrooy werd voorzitter van de damesvereniging, terwijl Chief Wauben de eerste voorzitter werd van de herenclub. De aanvankelijk rivaliteit tussen Sittardse Boys en A.V.S. ontstond in de jaren zestig en zeventig ook tussen Sittardia en D.V.O. en wel nadat beide verengingen zich hadden toegelegd op het zaalhandbal. Het was D.V.O. dat als eerste de top van het Nederlandse zaalhandbal wist te bereiken. In 1966 werd het team ongeslagen kampioen in de district 1e klasse. Via de Overgangsklasse volgde er in 1969, onder trainer-coach Leo Reijnders, promotie naar de toenmalige Hoofdklasse. Sittardia vol gde enkele jaren later. In 1968 werd het team kampioen van de districts 1e klasse. In 1973 was promotie naar de Hoofdklasse een feit. Nellie Martens was speelster-trainster en Rinus van Erp coach. Na 2 seizoenen volgde degradatie, maar 2 jaar later wist het team weer te promoveren. Eerdere gedachten in de richting van een fusie tus sen beide Sittards dameshandbal-ve renig ingen bleven steeds in een vroegtijdig stadium steken. Niet onbegrijpelijk gelet op de sportieve onderlinge rivaliteit. In 1980 bleek de tijd er echter wel rijp voor te zijn en zo ontstond op 23 juni 1980 HV Sittardia-D.V.O. . Na de fusie speelde Sittardia-D.V.O. tot 1984 in de Eredivisie. Na 2 seizoenen 1e divisie promoveerde men in 1986 weer, maar in 1988 volgde weer degradatie. Tot en met het seizoen 1998-1999 speelde Sittardia-D.V.O. in de 1e divisie, waarbij menig jaar om het kampioenschap werd meegestreden. Promotie zat er echter niet meer in. In 1981 en in 1982 bereikte Sittardia-D.V.O. de finale van de landelijke bekercompetitie met als tegenstanders P.S.V. en Hellas. Helaas kon de beker beide keren niet gewonnen worden. In augustus 1999 moest de vereniging een grote teleurstelling verwerken. Bij de start van de voorbereidingen op dat seizoen haakten plotseling een aantal speelsters af. Hierdoor kon de vereniging ? op 1e divisi eniveau ? geen representatief tea m meer op de been brengen. Daarom werd besloten het team terug te trekken uit de 1e divisie. De ploég nam de plaats in van het 2e team in de 3e divisie, nu 1e klasse. Na enkele moeilijke jaren wordt nu weer vooruit gekeken. Vanuit de 1e klasse wordt met een nieuw team ? waarin een belangrijke rol voor de eigen jeugd is weggelegd ? gewerkt aan de toekomst, met als doel op termijn het verloren terrein weer in te lopen. Promotie naar de regioklasse na het seizoen 2002-2003 was daarvan een eerste resultaat. Per 1 juli 2002 fuseerden de handbalverenigingen Sittardia-H eren en Sittardia-DVO (dames) tot één verenig ing: HV Sittardia, waardoor er na 44 jaar weer sprake was van één Sittardse handbalvereniging. HERENHANDBAL SITTARD Later zagen mannelijke atleten wel iets in handbal als een geschikte aanvulling om de wintermaanden door te komen. In augustus 1948 is officieel sprake van een herenteam in de handbalafdeling van Sittardse Boys, die ook atle tiek en voetbal overkoepelde. N et als bij de dames nam ook hier Albaer Sluijs het voortouw. Hij was in die jaren een onvermoeibare duizendpoot. Voorzitter, scheidsrechter, trainer, maar ook schrijvend over de nieuwe sport in de Boys-bode. Verder leidde hij scheidsrechters op. In navolging van hetgeen bij de voetballers gebeurde en op aandringen van de burgemeester fuseerden in 1951 de twee Sittardse handbalverenigingen en ontstond de naam Sittardia. Johan van Nistelroy werd de eerste voorzitter van die fusieclub. Hij bleef dat tot 1958 toen de dames- en herenafdeling be sloten zelfstandig verder te gaan. Van Nistelrooy werd voorzitter van de damesvereniging, terwijl Chief Wauben de eerste voorzitter en trainer werd van de herenclub. Daar legde hij indirect de basis voor de latere successen. Sittardia was, wat betreft de prestaties, in de jaren vijftig geen hoogvlieger maar kon goed mee in het Zuid-Nederlandse veldhandbal. Het was de verdienste van Chief Wauben dat hij als gy mleraar op het Bisschoppelijk College in Sittard en de toenmalige dependance St. Michiel in Geleen de handbalsport als geen ander promootte. Hij maakte leerlingen als Jo Maas, Guus Cantelberg, Pim Rietbroek en vele anderen warm voor de handbalsport. Bovendien had Chief Wauben een vooruitziende blik toen hij al in een vroeg stadium doorhad dat het nog onbekende zaalhandbal eens het veldhandbal zou verdringen. Nog voor dat er in onze regio een geschikte accommodatie werd gebouwd propageerde Chief de nieuwe sport. In 1957 fuseerden de RK Limburgse hand bal Bond en het Nederlands Handbal Verb ond. Sittardia kreeg een plaats in de zuidelijke Districtsklasse. De Brabantse clubs voerden daarin de boventoon. In 1958 is er voor het eerst sprake van een georganiseerd zaalhandbal. Een jaar later wordt Sittardia in het Duitse Rheydt ? omdat er in onze regio geen geschikte hal voorhanden was ? kampioen van het district Zuid-A. Het eerste nationaal succes wordt behaald als Sittardia in 19 62 in Rotterdam, als kampio en van di strict Zuid, een tweede plaats behaald achter het Haagse Operatie 55. Jo Maas neemt dan de opleiding van de junioren op zich en wint in 1963 meteen de nationale juniorentitel. Dit team is de basis voor de vele latere successen. Door in het seizoen 1964/65 de eerste plaats te behalen in de Overgangsklasse B wordt in het seizoen 1965/66 promotie afgedwongen naar de nieuw te vormen Hoofdklasse, vergelijkbaar met de huidige eredivisie. Terwijl men op het veld nog in de overgangsklasse speelt wordt in de zaal uiterst succesvo l geacteerd in de eerste competitie op het allerhoogste niveau. Sittardia speelt dat jaar zijn "thuis"wedstrijden in Geleen. Op Carnavalszondag 20 februari 1966 verliest Operatie 55, dat hiervoor al vier keer op rij nationaal kampioen is geweest, onverwacht. Daardoor is het eerste landskampioenschap voor Sittardia een feit. Sittardia mag hierdoor voor het eerst Europa in. De eerste tegenstander is het Belgische Schaerbe ek. Zowel in Antwerpen als thuis in de nieuwe CIOS-hal, worden de Belgen met ruim verschil verslagen. In de volgende ronde wacht een tegenstander van kaliber: Vfl Gummersbach. Een forse 30-10 nederlaag en eervol 20-29 verlies in een bomvolle thuishal betekenen het einde van een Europees avontuur. Er zouden er nog vele volgen. Het volgend seizoen in de Hoofdklasse wordt afgesloten met een tweede plaats achter ESCA uit Arnhem. De terugval is van korte duur: hierna zou Sittardia beginnen a an een ongeëvenaarde serie van 10 (!) ope envolgende kampioenschappen Het seizoen 1968/69 luidt men uit met twee successen. Op het veld promoveert men eindelijk naar de landelijke hoofdklasse en in de zaal wordt na een beslissingswedstrijd tegen Olympia Hengelo de derde nationale titel binnen gehaald. In 1971 neemt Sittardia definitief afscheid van het veldhandbal. Een Europese topprestatie levert men in het seizoen 1972/73. In de kwartfinale tegen de Europacuphouder Partizan Bjelovar weet Si ttardia thuis te winnen! Een te gro te uitnederlaag voorkomt een sensatie. Pas in de tweede helft van de jaren zeventig komt de Nederlandse concurrentie dichterbij. In het seizoen 1977/78 wordt het Haagse Hermes kampioen. Sittardia herstelt zich het jaar daarop door niet alleen de twaalfde titel, maar ook de beker te winnen. Ook in 1980, 1981 en 1984 is er bekerwinst. In 1980 begint Sittardia met een verjongingskuur. Er vol gen enkele " magere" jaren, waarin ? naast de bekersuccessen ? desondanks twee maal de tweede plaats wordt bereikt. In 1987 wordt na zeven jaren weer eens het landskampioenschap binnengehaald. De concurrentie is inmiddels sterker geworden en successen zijn niet meer vanzelfsprekend. Toch volgen in 1993, 1994, 1997 en 1999 weer nationale titels voor Sittardia en wordt in 1995, 1997 en 2001 de beker gewonnen. De teller blijft daarmee vooralsnog staan op 18 landstitels en 7 maal bekerwinst. Indrukwekkende prestaties! Het seizoen 2002/2003 startte Sittardia me t een nieuw verjongd t eam. Hiermee wil de club weer doorgroeien naar de top van het Nederlandse handbal. Het eerste jaar werd al meteen een prima prestatie geleverd door met een zesde plaats de play-offs te behalen. Per 1 juli 2002 fuseerden de handbalverenigingen Sittardia-Heren en Sittardia-DVO (dames) tot één vereniging: HV Sittardia, waardoor er na 44 jaar weer sprake was van één Sittard se handbalvereniging.